به تازگی از سوی انتشارات گویا، چاپ نفیس و جدیدی از مثنوی معنوی منتشر شده که مزیّن به نقاشی‌های آقای حجّت‌الله شکیبا ـ نقاش معاصر ـ است. در مراسم رونمایی این اثر، یکی از سخنرانان در سخنرانی خود اظهار داشته است که مثنوی معنوی هیچ گاه نسخه مصوّری نداشته و در چاپ حاضر برای نخستین بار تصویرگری شده است. (اینجا را ببینید: + ).
بر اساس این گزارش خبری، سخنران مورد نظر در بخشی از سخنان خود گفته است: «کتاب مثنوی معنوی با اینکه نسخه‌های خطی و چاپی فراوان داشته است، هیچ گاه نه مینیاتوری به خود پذیرفته نه از نقاشی‌های چاپ سنگی بهره‌مند شده است. تنها آرایش ترسیمی آن، سرلوحه و تذهیب دیباچه بوده است. علت شاید تقدس معنوی و حد عالی زنهاردهنده متن خاص بوده است.» در ادامه نیز آمد است: «تا آنجا که جستجو کرده‌ام برای نخستین بار است که مثنوی معنوی با چنین درخششی تصویرگری شده».
با این حال باید گفت این ادعا نمی‌تواند درست باشد؛ چراکه لااقل یک نسخه خطی مصور از مثنوی را می‌شناسیم که به شماره W.626 در موزه هنر والترز در بالتیمور آمریکا نگهداری می‌شود. این نسخه دارای 50 مینیاتور و تاریخ پایان کتابت آن 19 ذی‌قعده 1073ق است. (برای آگاهی از ویژگی‌های این نسخه، اینجا را ببینید: + ).
به هر حال وجود همین نسخه نشان می‌دهد که با جستجوهای بیشتر، شاید بتوان نسخه‌های مصوّر دیگری را نیز شناسایی نمود. بدین ترتیب به نظر می‌رسد سخن فوق را باید چنین تصحیح نمود که مثنوی معنوی در مقایسه با آثار دیگری همچون شاهنامه فردوسی و خمسه نظامی، نسخه‌های مصوّر بسیار کمتری دارد.