سفرنامه ناصر خسرو، کهن‌ترین و مهم‌ترین سفرنامه فارسی است و درباره اهمیت آن، نیازی به سخن گفتن بیش از این نیست. پس از انتشار نخست سفرنامه به تصحیح شارل شفر، خاورشناس فرانسوی، شماری از پژوهشگران ایرانی همچون محمود غنی‌زاده، محمد دبیرسیاقی و نادر وزین‌پور، عمدتاً بر اساس دو نسخه خطی بسیار متأخر آن در پاریس و نسخه متأخر دیگری در لندن (کتابت شده در اواخر سده...
پنجشنبه ۲۷ خرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۱:۴۲
بنده دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ و تمدن هستم برای پایان نامه در حال مطالعه شناسنامه امامزاده های قزوین هستم
روی این موضوع ایا کار شده؟ و این که این موضوع اینده شغلی داره؟
ممنون از مساعدت شما
پاسخ:
سلام و درود بر شما. همکار ما آقای محمدمهدی فقیه جلالی (بحرالعلوم) به طور کلی روی امامزاده‌های ایران و از جمله امامزاده‌های قزوین کار کرده‌اند. اما زاویه کار ایشان بیشتر از جنبه نسب‌شناسی و شخصیت‌شناسی مدفونین و صاحبان مزارات هست. با این حال فکر می‌کنم منافاتی نداشته باشد اگر کار به‌روزتری در این زمینه، به ویژه اگر با تأکید بیشتر بر معماری بناها یا با نگاه مردم‌شناسی و جامعه‌شناسی زیارت باشد، انجام شود. در خصوص آینده شغلی متأسفانه قادر به اظهار نظر نیستم.
جلیل یاری هستم. جامعه شناس و پژوهشگر. در حال مطالعه درباره محلات تبریز هستم. در بخش منابع تاریخی نیاز به کمک دارم: لطفا قدیمی ترین کتب تاریخی و جغرافیایی درباره تبریز و حومه را معرفی کنید.
پاسخ:
با سلام و سپاس و آرزوی موفقیت. متأسفانه درباره تبریز مطالعه و تحقیق زیادی نداشته‌ام. اما گمان می‌کنم درباره این شهر تواریخ محلی کهنی تألیف نشده و منابع جغرافیایی کهن نیز آگاهی‌های مفصلی درباره محلات تبریز به دست نداده‌اند. از مهم‌ترین منابع در این زمینه، مزارنگاری‌های تبریز به ویژه روضات الجنان وجنات الجنان حافظ حسین کربلائی و آثاری که بعداً تحت تأثیر آن نگاشته شده‌اند (همچون روضه اطهار محمد امین حشری تبریزی و تاریخ اولاد الاطهار سید محمدرضا طباطبایی و منظر الاولیاء اسرارعلیشاه تبریزی) هستند که حتماً جنابعالی استحضار کافی دارید. اما بی‌تردید منبع اصلی و درجه یک در موضوع پژوهش‌تان، وقفنامه مسجد کبود تبریز است که آقای محمدجواد مشکور قبلاً آن را در مقاله‌ای با عنوان «وقفنامه مظفریه مسجد کبود تبریز» معرفی کرده‌اند. (اینجا: http://yon.ir/jy45w )